لوازم یدکی ام وی ام

از مجال عرضه گونه های کوئل خودرو با پیاده سازی تازه، این قطعات پیروز شدند بر قدرت افزایند ولتاژ خروجی آن بیفزایند. لوازم یدکی ام وی ام به‌این مفهوم که در شرایطی‌که کوئل تک دهه ۱۹۶۰ اقتدار ساخت و ساز ۱۰ تا ۱۵ هزار ولت خروجی داشت، امروزه مثال‌های نو به عبارتی کوئل در بازار افترمارکت وجود داراست که می تواند خروجی در حدود ۷۰ هزار ولت را در به عبارتی صورت، اندازه و وزن ساخت و ساز نماید تا جرقه پایانی ارائه‌گردیده بر راز شمع بسیار قادر‌خیس خواهد شد و احتراق بی نقص را ضمانت نماید. پس چرا در خودروهای امروزی مدرن به سیستم‌های متمایزی زیرا کویل دوبل و حتی کوئل انحصاری روی آوردند؟ برای جواب بدین سوال آغاز می بایست از نحوه تلاش درونی کوئل و نقاط ضعف آن آشنا شویم.
برای اینکه بفهمیم کوئل خودرو چه طور عمل می‌نماید، بایستی مجال را بسیار آرام کنیم و لحظه به لحظه خوی آن را گزینه پژوهش در اختیار بگذاریم.

در لحظه‌ای که راننده سوئیچ خودرو را گشوده می‌نماید، ولتاژ ۱۲ ولت باتری به سمت کوئل روانه می گردد و آن را شارژ می‌نماید. به محض ایفا شروع از سوی راننده و چرخش میلنگ پیشرانه، سیستم تقسیم جرقه (چه از نوع مکانیکی و چه از نوع کامپیوتری)، برق شارژشده ولتاژ بالای دلکو را به سمت شمع سیلندری که وهله احتراق آن میباشد، می‌فرستد تا مراحل احتراق پشت سرهم داخل سیلندرها شروع و پیشرانه پر‌نور گردد.

از آنجایی که برق ورودی ۱۲ ولت باتری به هنگام گشوده بودن سوئیچ دائما به کوئل متصل میباشد، کوئل مجدد شارژ می‌گردد تا برق موردنیاز جرقه سیلندر آینده را پشتیبانی نماید. بعد از پر‌نور شدن پیشرانه، این چرخه دائما در هم اکنون تکرار میباشد تا ترتیب احتراق پی درپی را محافظت نماید و موتور خودرو را پر‌نور نگه‌ دارااست. قطعات ام وی ام در فیض برق جریان‌یافته ۱۲ ولت در ورودی کوئل مسبب اساسی پر‌نور ماندن پیشرانه میباشد. از این رو به مراد بی سروصدا کردن پیشرانه، فقط کافی میباشد راننده سوئیچ را سکوت نماید تا برق ورودی کوئل ماشین جدا خواهد شد و موتور در خلا جرقه، از احتراق پشت سر هم بازایستد.

چرا یک کوئل کفاف نمیدهد؟
رنگ جرقه تندرست

هم اکنون به پرسش ابتدایی خویش بازمی‌گردیم که چرا تعداد کوئل‌ها در گذر سالیان و توسعه صنعت خودروسازی ارتقا یافت؟ در شرایطی‌که به‌شکل خیالی یک موتور ۴ زمان تک سیلندر را در به دور درجا یا این که بدور ایده‌آل (Ideal RPM) در لحاظ بگیریم، با رقم حدودی ۱۰۰۰ بدور بر دقیقه مواجه هستیم که موازی با حدود ۱۶ به دور در ثانیه میباشد. پیشرانه ۴ زمان در هر ۲ به دور (هر ۷۲۰ رتبه) مستلزم یک جرقه برای اجرای احتراق میباشد. بدین مفهوم که‌این پیشرانه تک سیلندر در هر ثانیه مستلزم ۸ جرقه برای پر‌نور ماندن میباشد.

هم اکنون در‌حالتی که این موتور در به عبارتی بدور شبیه از نوع ۴ سیلندر باشد، هرکدام از سیلندرهای آن در هر ثانیه مستلزم ۸ جرقه خواهد بود. یعنی این پیشرانه برای پر‌نور ماندن به صورت کلی مستلزم ۳۲ جرقه در ثانیه میباشد. این در حالی میباشد که یک پیشرانه V8 یا این که V12 در به عبارتی بدور شبیه به ترتیب مستلزم ۶۴ و ۹۶ جرقه میباشد.

خیر‌صرفا ارتقا تعداد سیلندرها به‌شکل طبیعی بر تعداد جرقه ما یحتاج در واحد فرصت (در اینجا ثانیه یا این که دقیقه) می افزاید، بلکه ارتقاء بدور موتور نیز تاثیری خیره‌کننده بر این نیاز داراست. برای مثال به عبارتی پیشرانه تک سیلندر که در ۱۰۰۰ به دور در دقیقه مستلزم ۸ جرقه در هر ثانیه بود، در ۵۰۰۰ بدور در دقیقه مستلزم حدود ۴۱ جرقه در هر ثانیه میباشد. درحال حاضر این رقم برای یک موتور ۴ سیلندر، V8 و V12 در به دور ۵۰۰۰ به ترتیب موازی با ۱۶۴، ۳۲۸ و ۴۹۲ جرقه در ثانیه میباشد.

خب نقص‌ عمل کجا میباشد؟ زمینه آنجایی میباشد که کوئل خودرو برای هر توشه شارژ شدن، نیامند اندکی فرصت میباشد. هنگامی تعداد سیلندر یا این که بدور موتور ارتقا یابد، یک کویل به تنهایی مجال کافی برای شارژ و تخلیه شدن را ندارد. در فیض کوئلی که برای مثال قرار میباشد خروجی ۳۰ هزار ولت داشته باشد، با ارتقا به دور موتور و تعداد سیلندرها و کاهش بازه زمانی فرصت شارژ، خروجی صرفا متساوی ۱۵ هزار ولت (عدد خیالی) را به شمع‌ها می‌فرستد.

این افت خیره‌کننده در ولتاژ آخری راز شمع‌ها موجب احتراق ناقص سوخت و ارتقاء نپخته‌سوزی پیشرانه یا این که احتمال بسیار بیشتر بروز پدید عدم احتراق (Miss Fire) در دورهای فراتر می گردد. در فیض کارایی فنی پیشرانه با ارتقاء بدور موتور یا این که تعداد سیلندرها به شدت ذیل تاثر قرار می گیرد. اگرچه می‌اقتدار به‌مکان کوئل ۳۰ هزار ولت از مثال‌های توانمند‌خیس ۵۰ یا این که ۷۰ هزار ولت منفعت گرفت، ولی این قضیه به جهت نیاز کویل برای شارژ شدن، یاری چندانی به پیشرانه نمی‌نماید.

هم اکنون فکر کنید که اکثری از پیشرانه‌های عملکردمحور و مسابقه‌ای نظیر موتورهای HEMI V8 کرایسلر به‌خواسته بهبود و تکامل مراحل احتراق از ۲ شمع در هر سیلندر (در کل ۱۶ شمع) سود می‌گرفتند. تقسیم شدن ولتاژ خروجی بین این دو شمع نیز موجب ضعیف‌خیس شدن ولتاژ جرقه آخری رمز شمع‌ها می شد.

با بسط تکنولوژی و سود‌گیری از سیستم‌های کنترلی کامپیوتری به موازات ارتقاء تعداد کویل‌ها، خیر‌صرفا زمان کافی برای شارژ هر کویل مهیا شد بلکه با کوتاه‌خیس شدن مسیر برق ولتاژ بالا مخصوصا در مثال‌های تازه کوئل روی شمع (Coil on Plug)، توان جرقه مراقبت شد و از اتلاف بیهوده اقتدار الکتریکی در مسیر وقتگیر وایرها دوری به کار آمد.

از مجال عرضه گونه های کوئل خودرو با پیاده سازی تازه، این قطعات پیروز شدند بر قدرت افزایند ولتاژ خروجی آن بیفزایند. لوازم یدکی ام وی ام به‌این مفهوم که در شرایطی‌که کوئل تک دهه ۱۹۶۰ اقتدار ساخت و ساز ۱۰ تا ۱۵ هزار ولت خروجی داشت، امروزه مثال‌های نو به عبارتی کوئل در بازار افترمارکت وجود داراست که می تواند خروجی در حدود ۷۰ هزار ولت را در به عبارتی صورت، اندازه و وزن ساخت و ساز نماید تا جرقه پایانی ارائه‌گردیده بر راز شمع بسیار قادر‌خیس خواهد شد و احتراق بی نقص را ضمانت نماید. پس چرا در خودروهای امروزی مدرن به سیستم‌های متمایزی زیرا کویل دوبل و حتی کوئل انحصاری روی آوردند؟ برای جواب بدین سوال آغاز می بایست از نحوه تلاش درونی کوئل و نقاط ضعف آن آشنا شویم.
برای اینکه بفهمیم کوئل خودرو چه طور عمل می‌نماید، بایستی مجال را بسیار آرام کنیم و لحظه به لحظه خوی آن را گزینه پژوهش در اختیار بگذاریم.

در لحظه‌ای که راننده سوئیچ خودرو را گشوده می‌نماید، ولتاژ ۱۲ ولت باتری به سمت کوئل روانه می گردد و آن را شارژ می‌نماید. به محض ایفا شروع از سوی راننده و چرخش میلنگ پیشرانه، سیستم تقسیم جرقه (چه از نوع مکانیکی و چه از نوع کامپیوتری)، برق شارژشده ولتاژ بالای دلکو را به سمت شمع سیلندری که وهله احتراق آن میباشد، می‌فرستد تا مراحل احتراق پشت سرهم داخل سیلندرها شروع و پیشرانه پر‌نور گردد.

از آنجایی که برق ورودی ۱۲ ولت باتری به هنگام گشوده بودن سوئیچ دائما به کوئل متصل میباشد، کوئل مجدد شارژ می‌گردد تا برق موردنیاز جرقه سیلندر آینده را پشتیبانی نماید. بعد از پر‌نور شدن پیشرانه، این چرخه دائما در هم اکنون تکرار میباشد تا ترتیب احتراق پی درپی را محافظت نماید و موتور خودرو را پر‌نور نگه‌ دارااست. قطعات ام وی ام در فیض برق جریان‌یافته ۱۲ ولت در ورودی کوئل مسبب اساسی پر‌نور ماندن پیشرانه میباشد. از این رو به مراد بی سروصدا کردن پیشرانه، فقط کافی میباشد راننده سوئیچ را سکوت نماید تا برق ورودی کوئل ماشین جدا خواهد شد و موتور در خلا جرقه، از احتراق پشت سر هم بازایستد.

چرا یک کوئل کفاف نمیدهد؟
رنگ جرقه تندرست

هم اکنون به پرسش ابتدایی خویش بازمی‌گردیم که چرا تعداد کوئل‌ها در گذر سالیان و توسعه صنعت خودروسازی ارتقا یافت؟ در شرایطی‌که به‌شکل خیالی یک موتور ۴ زمان تک سیلندر را در به دور درجا یا این که بدور ایده‌آل (Ideal RPM) در لحاظ بگیریم، با رقم حدودی ۱۰۰۰ بدور بر دقیقه مواجه هستیم که موازی با حدود ۱۶ به دور در ثانیه میباشد. پیشرانه ۴ زمان در هر ۲ به دور (هر ۷۲۰ رتبه) مستلزم یک جرقه برای اجرای احتراق میباشد. بدین مفهوم که‌این پیشرانه تک سیلندر در هر ثانیه مستلزم ۸ جرقه برای پر‌نور ماندن میباشد.

هم اکنون در‌حالتی که این موتور در به عبارتی بدور شبیه از نوع ۴ سیلندر باشد، هرکدام از سیلندرهای آن در هر ثانیه مستلزم ۸ جرقه خواهد بود. یعنی این پیشرانه برای پر‌نور ماندن به صورت کلی مستلزم ۳۲ جرقه در ثانیه میباشد. این در حالی میباشد که یک پیشرانه V8 یا این که V12 در به عبارتی بدور شبیه به ترتیب مستلزم ۶۴ و ۹۶ جرقه میباشد.

خیر‌صرفا ارتقا تعداد سیلندرها به‌شکل طبیعی بر تعداد جرقه ما یحتاج در واحد فرصت (در اینجا ثانیه یا این که دقیقه) می افزاید، بلکه ارتقاء بدور موتور نیز تاثیری خیره‌کننده بر این نیاز داراست. برای مثال به عبارتی پیشرانه تک سیلندر که در ۱۰۰۰ به دور در دقیقه مستلزم ۸ جرقه در هر ثانیه بود، در ۵۰۰۰ بدور در دقیقه مستلزم حدود ۴۱ جرقه در هر ثانیه میباشد. درحال حاضر این رقم برای یک موتور ۴ سیلندر، V8 و V12 در به دور ۵۰۰۰ به ترتیب موازی با ۱۶۴، ۳۲۸ و ۴۹۲ جرقه در ثانیه میباشد.

خب نقص‌ عمل کجا میباشد؟ زمینه آنجایی میباشد که کوئل خودرو برای هر توشه شارژ شدن، نیامند اندکی فرصت میباشد. هنگامی تعداد سیلندر یا این که بدور موتور ارتقا یابد، یک کویل به تنهایی مجال کافی برای شارژ و تخلیه شدن را ندارد. در فیض کوئلی که برای مثال قرار میباشد خروجی ۳۰ هزار ولت داشته باشد، با ارتقا به دور موتور و تعداد سیلندرها و کاهش بازه زمانی فرصت شارژ، خروجی صرفا متساوی ۱۵ هزار ولت (عدد خیالی) را به شمع‌ها می‌فرستد.

این افت خیره‌کننده در ولتاژ آخری راز شمع‌ها موجب احتراق ناقص سوخت و ارتقاء نپخته‌سوزی پیشرانه یا این که احتمال بسیار بیشتر بروز پدید عدم احتراق (Miss Fire) در دورهای فراتر می گردد. در فیض کارایی فنی پیشرانه با ارتقاء بدور موتور یا این که تعداد سیلندرها به شدت ذیل تاثر قرار می گیرد. اگرچه می‌اقتدار به‌مکان کوئل ۳۰ هزار ولت از مثال‌های توانمند‌خیس ۵۰ یا این که ۷۰ هزار ولت منفعت گرفت، ولی این قضیه به جهت نیاز کویل برای شارژ شدن، یاری چندانی به پیشرانه نمی‌نماید.

هم اکنون فکر کنید که اکثری از پیشرانه‌های عملکردمحور و مسابقه‌ای نظیر موتورهای HEMI V8 کرایسلر به‌خواسته بهبود و تکامل مراحل احتراق از ۲ شمع در هر سیلندر (در کل ۱۶ شمع) سود می‌گرفتند. تقسیم شدن ولتاژ خروجی بین این دو شمع نیز موجب ضعیف‌خیس شدن ولتاژ جرقه آخری رمز شمع‌ها می شد.

با بسط تکنولوژی و سود‌گیری از سیستم‌های کنترلی کامپیوتری به موازات ارتقاء تعداد کویل‌ها، خیر‌صرفا زمان کافی برای شارژ هر کویل مهیا شد بلکه با کوتاه‌خیس شدن مسیر برق ولتاژ بالا مخصوصا در مثال‌های تازه کوئل روی شمع (Coil on Plug)، توان جرقه مراقبت شد و از اتلاف بیهوده اقتدار الکتریکی در مسیر وقتگیر وایرها دوری به کار آمد.